Sabitfikir
Künye | Yazarlar | Giriş Yap

Dosya


Dosya

Ömer Seyfettin, Yeniden!




Toplam oy: 131
Türk klasiklerinin yeni edisyonlarla bugünün okuruyla buluşması çok önemli. Ömer Seyfettin’in bugünün okuruyla yeniden buluşması çok daha önemli. Bu bağlamda atılacak her adımın desteklenmesi gerektiğine inanıyorum.

Bazı sanatçılar var ki isimleri sıkça anılmaktan kendileri ve eserleri hakkında tabiri caizse bir körlük oluşuyor. Bir klişeymiş gibi görünse de aslında sanatları ve söylemek istedikleri yüz yıl geçse dahi öneminden hiçbir şey kaybetmiyor. Nesiller büyütüyorlar, nesiller yetiştiriyorlar. İşte Ömer Seyfettin de bu sanatçılardan biri. Nesillerdir her Türk genci mutlaka çocukluğunda Ömer Seyfettin’in bir eserini okumuştur. Belki Pembe İncili Kaftan, belki Diyet, belki Bomba ama illa ki birini okumuştur. Kendisi farkında olmasa bile okuduğu eserler onun zihin dünyasında bir şekilde yer etmiştir. Bu on yıl sonra mı ortaya çıkar yirmi yıl sonra mı bilinmez ama mutlaka ortaya çıkar okuyanlar için. Kendimden biliyorum. Yıllar sonra Ömer Seyfettin’i tekrar elime aldığımda bugün sahip olduğum düşüncelerle ne denli paralellikte olduğunu gördüm ve şaşırdım. Bunu bana sağlayanlardan biriydi Ömer Seyfettin, tekrar okuyunca anladım.

 

Bugün Ömer Seyfettin gibi Bahaeddin Özkişi gibi Mitat Enç gibi Ahmet Hikmet Müftüoğlu gibi birçok isim yine henüz ortaokul ve lise çağlarındaki çocukların tarih bilinci ile yetişmesi için oldukça kilit roller oynadılar fakat sistemdeki eksiklik maalesef belirli bir düzen içinde bu yazarların okunmasını engelledi. Hâlbuki ilkokul, ortaokul ve lise çaplarına uygun bir şekilde belirlenebilecek olan yazar ve eserleri bir neslin ciddi bir şekilde yetişmesine sebep olabilirdi. Bu konuyu ayrı ele almak üzere burada bırakıp tekrar Ömer Seyfettin’e dönersek, henüz 36 yaşındayken hayatını kaybetmiş bir sanatkâr için bugün bulunduğu konum ve ifade ettiği önem her yazara nasip olmayacak cinsten. Bütün hikâye ve romanlarında verdiği mesaj ve bilhassa kullandığı Türkçe şüphesiz fikrî gelişimine henüz başlayan çocuklar için oldukça önemli.

 

En son Türk Dil Kurumu Yayınları Ömer Seyfettin’in bütün düzyazılarını tek bir ciltte topladı ve harika bir işe imza attı. Mutlaka her kütüphanede bulunması gereken bir kaynak oldu. Bununla birlikte yayın hayatına yeniden hızlı bir giriş yapan Turkuvaz Kitap da Muallim Naci, Tevfik Fikret, Halid Ziya gibi birçok Türk klasiği ile beraber Ömer Seyfettin’in eserlerini yeniden neşretmeye başladı. İlk planda Gizli Mabed ve Asilzadeler kitabıyla birlikte tasarımı ve sadeleşmiş diliyle çocuklar için hazırlanan Yalnız Efe kitabı neşredildi. Önce Yalnız Efe’den bahsetmek lazım. Yalnız Efe’yi okuyarak büyüyen bir çocuğun içinde haksızlığa baş eğmeyen ve daima doğrunun, iyinin ve güzelin yanında olan bir yapıya sahip olmaması düşünülemez. Bir kitapla bu sağlanır mı diye düşünenler olabilir ama bunun örneğini defalarca hem kendimde hem çevremde gördüğüm için çok iyi biliyorum. Hem bugünün dizi ve internet dünyasında çocukların ve gençlerin karşılaştığı tehlikeyi düşünürsek Yalnız Efe gibi eserlerin ne denli büyük bir öneme haiz olduğu görülecek. Esra Derya Dilek’in yayına hazırladığı Gizli Mabed ve Melisa Aksu’nun yayına hazırladığı Asilzadeler kitabı da Turkuvaz Kitap’ın Ömer Seyfettin külliyatına giriş için çıkarttığı kitaplar. Kitap bugünün okurunun kitabı kolayca okuyup anlamasını sağlamak amacıyla hazırlanmış. Bugün kullanımı nadir olan yahut kullanımdan kalkmış kelimeler her sayfa altına konulan sözlükle açıklanmış.

 

Türk klasiklerinin yeni edisyonlarla bugünün okuruyla buluşması çok önemli. Ömer Seyfettin’in bugünün okuruyla yeniden buluşması çok daha önemli. Bu bağlamda atılacak her adımın desteklenmesi gerektiğine inanıyorum.

 

 

YALNIZ EFE
Ömer Seyfettin
TURKUVAZ KİTAP
2018

Yorumlar

Yorum Gönder

Yeni yorum gönder

Diğer Dosya Yazıları

Günlük yaşantıdaki kurallar çoğu zaman, yazılan eserler için de geçerlidir. Zorla gerçekleşen, kendine biçilen rolden fazlası istenen veya aşırıya kaçan her şey güzelliğini yitirir. Şair Eyyüp Akyüz, son kitabı Eskiden Buralar’da, adeta bu bilginin ışığında şiirlerini uzun tutmadan bitiriyor ve akılda kalan mısraları bize yadigâr kalıyor.

 

-Kimsin?

-Anneannemin torunuyum.

 

Divan Edebiyatı, sahibi meçhul bir kavram. Her halükârda 20. yüzyılın başında ortaya çıktığı konusunda bir tartışma yok. İskoçyalı oryantalist Elias John Wilkinson Gibb’in 1900 yılında yayınlanan Osmanlı Şiiri Tarihi kitabında bu kavrama hiç yer verilmez. Hepsi batılılaşma döneminde düşünülen isim alternatiflerinden biridir “Divan Edebiyatı”.

Arap coğrafyasında üretilen roman, öykü ve şiirler son yıllarda edebiyat gündeminde karşılık buluyor. Avrupa başta olmak üzere Batı’da düzenlenen büyük ve uluslararası kitap fuarlarındaki temsiliyetin güçlenmesi, en yeni eserlerin prestijli birçok ödüle değer görülmesinin bu ilgideki payı büyük elbette. Batı’nın doğuyu gördüğü “egzotik göz”le romantize edilemeyecek bir yükseliş bu.

Yirminci yüzyıl başlarında İngiltere genelinde Müslümanlara yönelik hasmane tavırlar öne çıkarken, İslam’ı seçenlerin sayısında da gözle görülür bir artış söz konusudur. İslam’la müşerref olan bu şahsiyetler, yeri geldiğinde İslam dünyasının savunucuları olarak da önemli faaliyetlerde bulunmuşlardır.

Kulis

Bir Rüya Gibi Dağılacak Olan Hokkabazlar Dünyasında Yaşıyoruz

ŞahaneBirKitap

Kaan Burak Şen, yavaştan genç yazar olarak anılmanın sonuna doğru geliyor; Mutlu Kemikler üçüncü kitabı… Kafası bir hayli tuhaf. Şimdilerde bir roman yazdığı da söyleniyor, fakat öncesinde belirtmekte fayda var: Mutlu Kemikler öykü derlemesi henüz çıktı, pek başka bir kitaba benzetilecek bir havası da yok bu kitabın.

Editörden

Tıp ve edebiyat ilişkisi, tıbbın insanla olan ilişkisi gibi tarih boyunca şekil değiştirmiş, her dönem yeni yaklaşımlarla genişlemiştir. Tıbbın tarihi, insan acılarının da tarihidir aslında. Edebiyatın içinde kapladığı yer, diğer bilim dallarından hep daha büyük olmuştur tıbbın.