Ünlü yazarların hayatı ve kişilikleri hakkında hep efsaneler dolaşır; yazdıkları kendi hayatlarının gerçekten de bir izdüşümü müdür, merak edilir. Bu merakı ciddiye (biraz da şakaya) alıyorsanız, bazısı doğru, bazısı da gerçekten rastgele ve 'burç yorumu' tandansında olsa da size ilginç bir tablo sunuyoruz. İşte sevdiğimiz yazarların elyazısından 'bilimsel' karakter analizleri:

Emily Dickinson'ın Vahşi Geceler taslağı

Hafifçe sağa yatmış harfler, yazarın 'duygusal ve konuşkan' olduğuna işaret ederken, satırların (doğal olarak cetvel işaretleri olmadan) bu kadar düzgün olması ise kontrol sahibi, amacına odaklanmış biri olduğunu gösteriyor. Büyük el yazısı, ilgiye ve hareket alanına ihtiyacı olduğunu göstermekte; ancak bunun doğru olduğundan pek de emin değiliz. Büyük kavisli harfler ise tensellik ve açlık anlamına geliyor ki, bunu Dickinson'ın karakterine tamamen uydurabiliriz.

Jorge Luis Borges'in not defteri

Böyle dimdik bir el yazısı, 'kendine güvenen, bağımsız' biri olduğunu; harflerin küçüklüğü ise 'zeki, mütevazı, gösterişsiz' ve 'mükemmel bir odaklanma kabiliyeti' olduğunu gösteriyor. Harflerin çubuk gibi uzantıları, iş bitirici ve sade zevkleri olan metanetli bir kimseye işaret ediyor. Harflerin sıkışıklığı ise içine kapanık, hatta 'cimri' olabilecek bir kişi anlamına geliyor.

Ernest Hemingway'in kısa öykülerinden bir taslak

Hemingway'in eşit aralıklı satırları, net düşünebilen ve işini düzgün bir şekilde organize edebilen biri olduğunu gösteriyor. Borges gibi, harflerde kavisler yerine küçük çubuk gibi çizgiler kullanması, sade zevkleri olan, 'adam gibi' bir adam olduğunu belirtiyor.

Chuck Palahniuk'un not defteri

Palahniuk'un kalabalık satırları, 'karışık bir düşünce tarzı' ve 'zaman ve mekanın zayıf organize edilmesi'ne işaret ediyor. Penis çizimi de biraz 'fazla samimi' olduğunu gösteriyor. Ayrıca, el yazısı 'hayatın teknik noktalarını iyi anlayabilen, yapıcı ve pratik düşünen' biri olduğunu bize söylüyor. Öte yandan, uyumsuz şekiller 'parçalı düşünen ve başkalarını anlamakta zorluk çeken' biri olduğu anlamına geliyor. El yazısına göre, Palahniuk, sosyal etkileşimlerinde kesin ve hissizce davranıyor.

Jane Austen'ın roman planı

Austen'ın sağa yatık harfleri, onun uyumlu ve cana yakın biri olduğunu; harflerin kavisleri ise 'güçlü, fiziksel bir güdü' sahibi olduğunu belirtiyor. Sol marjinin belirlenmiş olması, geleceği hakkında düşündüğünü, aynı zamanda hırslı ve sosyal olaylara yönelimli olduğunu gösteriyor; tıpkı tüm zamanını sosyal etkinlikler hakkında romanlar yazarak geçiren bir hanımefendi gibi.

David Foster Wallace'ın not defteri

Wallace'ın “t” ve “d” harflerinin kısa uzantıları, yazarın 'pratik ve mekanik' bir yapısı ve kısa süreli amaçlara sahip olduğu anlamına geliyor. Palahniuk'a benzer ama daha düzenli bir el yazısına sahip biri olarak, küçük detayları alıp onları birbirleriyle uyumlu bir bütün haline getirme özelliğine sahip -kitaplarındaki beş yüzüncü dipnottan sonra, bunun doğru olduğunu söyleyebiliriz.

Edith Wharton'ın Keyif Evi taslağı

Sayfanın en alt kısmındaki aşağıya kayma 'olumsuzluk' ve 'yorgunluk' anlamına gelebilir. Büyük harfler sağlıklı bir egosu olduğuna; geniş aralıklar ise Wharton'ın 'cömert, kendi başına buyruk', hatta 'girişimci' olduğunu gösteriyor. Hafifçe yazması ise 'aydın' ve herhangi bir duruma karşı 'entelektüel bir bakış açısına sahip' olduğuna işaret ediyor.

Franz Kafka'nın Dava taslağı

Kafka'nın bazı harflerinin sola doğru kayması, 'çekingen ve soğuk' bir karaktere sahip olduğunu; eşit olmayan aralıklar ise 'dengesiz ve huzursuz' olduğunu gösteriyor. Harflerin birbirleriyle olan yuvarlak birleşimleri ise yaratıcı bir karaktere sahip, yapıcı düşünen ve bilinçli kararlar alan bir kişi olduğu anlamına geliyor.

F. Scott Fitzgerald'ın Muhteşem Gatsby taslağı

Fitzgerald'ın, başlangıçta sol marjinini aralıklı tutması 'geleceğe yönelik ilgi', hırs ve sosyal olaylara yönelimli olduğu anlamına gelirken, sonra sağa doğru kayması 'geçmişe olan ilgi' ve arka planda daha rahat çalışabildiğini ve introspektif biri olduğunu gösteriyor: Bu demek ki, Fitzgerald ya bu ikisini yapmakta gerçekten iyi, ya da hafif şizofrenik. Harflerin alttaki uzun kavisleri güçlü bir fiziksel güdüye işaret ederken, tereddütlü bir şekilde harflerin aşağıya eğilmesi yorgunluk anlamına gelebilir.

George Orwell'in 1984 taslağı

Orwell'in dik el yazısı, olumlu düşünmeye işaret ediyor. Öte yandan, 'g' gibi harflerdeki kısa kavisler ise, fiziksel aktiviteye hiç ilgi duymadığını ve hatta 'tembel ve  hareketsiz' olduğunu gösteriyor. Harfleri arasındaki açılar ve bağlantılar, 'analitik, gergin ve disiplinli' bir kişi olduğu anlamına geliyor. Bir probleme karşı birden fazla çözüm getirebilen ve hareketlerini yönetip kontrol edebilecek iradeye ve bu yüzden yönetici özelliklerine sahip bir Orwell görüyoruz.

DA