Sabitfikir
Künye | Yazarlar | Giriş Yap

			

Kulis


Kulis

Tasvir gereksiz olur mu?




Toplam oy: 534

Cemal Karanlık

 

Nihayet yağmurlar da başladı sevgili okurlar. Kapalı havalar, yağmur ayları sevilmez mi? Ben yılın bu aylarını iple çekerim. İnsana serinlik verir, sükûnet aşılar. Toprak dinlenmeye çekilir… Eskiden bol bol kar da yağardı. Şimdi kış ayları karı es geçiyor sanki… Bir de tabii bu kötü havalarda aklıma klasikler gelir. Mesela Beyaz Diş’i ilk kez okuduğum karlı günler…

 

 

    Geçen gün yine Nadir’le buluşup bu kış ne okuyalım bakalım diye konuştuk. Klasiklerin uzun tasvir sayfaları Nadir arkadaşımızı sıkıyormuş artık. Ben de durur muyum, hemen merak ettim:

 

    “Allah Allah, nereden çıktı şimdi bu?”

 

    “Cemalciğim, devir hız devri yani… O kadar tasvire ne gerek var? Misal, hikâye Paris’te mi geçiyor? Paris’in eski yeni fotoğrafları çok; her yerde bulabiliriz bunları, bu durumda ne diye okuyalım bu Paris tasvirlerini?”

 

    “Ulan sen bunu söyleyince, yani devir hız devri falan deyince aklıma geldi. Geçenlerde gazetede köşe yazarlarımızdan biri anlatmış: Hazret, eşiyle birlikte gidip sinemada Bir Zamanlar Anadolu’da’yı izliyor. Efendim görüntüler duruyormuş. Hani, otlar başaklar var, güzel de, gördük; hadi başka sahneye geç, ne zamanımızı alıyorsun… Vs vs. Nitekim beğenmemişler Bir Zamanlar Anadolu’da’yı…”

 

    “Ee, olabilir, ne var bunda?”

 

    “Bir şey yok, tabii olabilir. Yazarımız şöyle bir ayrım yapıyor; sinemayı yapanlar da, ödüllendirenler de aynı entel cenahından… Al gülüm ve gülüm yani… Milletin anlaması vs umurlarında değil… Nadirciğim bu bir kere aydına karşı şiddet… Ama çok örneği var, alıştık artık. Benim söyleyeceğim başka.”

 

    “Nedir abi?”

 

    “Sinemada ağırdan alınan sahnelerin, işlev olarak edebiyattaki tasvire denk düştüğünü düşünüyorum. Yani tasviri, edebiyatın, romanın, hikâyenin biçimsel özelliklerinden biri olarak görmek gerekiyor. Bak Eco, Genç Bir Romancının İtirafları’nda anlatıyor: Foucault Sarkacı’nda ayrıntılı tasvirlere girişiliyor. Mesela falanca sokaktaki falanca bar, tüm ayrıntılarıyla anlatılıyor. Yani adres de veriliyor. Diyelim; İstiklal Cad. 3034 No.’lu binada bulunan falanca bar… Tabii gerçek bilgi değil. Ama okurlardan oraya gidip o barı bulmaya çalışanlar çıkıyor. Bu, neden kaynaklanıyor olabilir? Romanın bölümlerine biçimsel birer parça olarak bakmamaktan. Gazete bilgisiyle romanı birbirine karıştırmaktan. Bir de tabii tasvir deyip de geçmemek lazım. Yaşar Kemal’in unutulmaz tasvirleri yok mudur? Dönüp dönüp keyifle okumak isteriz. Yani bir de dil var... Öyle tasvir sayfaları vardır ki, insanın unutması mümkün olmaz. Savaş ve Barış’ın tasvir sayfaları örneğin. Okurun arada dönüp sadece o bölümleri okumasını isterim. Ha, tasvirden sıkılıyorsan, Bir Zamanlar Anadolu’da’ya da entel işi demen doğal hale geliyor. O başka.”



Yorumlar

Yorum Gönder

Yeni yorum gönder

Diğer Kulis Yazıları

 

 

 

 

Yeni romanınız Empedokles’in Dostları, Novalis’in “Romanlar Tarih’in kusurlarından doğar” sözüyle açıldığına göre, size tarihin hangi kısmı kusurlu geldi ve bu yeni romanınız ortaya çıktı?

 

 

 

 

 

Füruzan Yolyapan Hanım’la 9 yıl önce tanıştınız. Bir sohbetten kitaba giden yolculuğu dinlemek isteriz.

 

 

 

 

 

İlk eseriniz Muhtelif Evhamlar Kitabı’ndaki öykülerin tadı damağımızda kalmıştı ve siz, araya beş yıl gibi uzun bir süre koydunuz. Şimdi Kum Tefrikaları çıkageldi. Geçen sürecin edebi kısmını kısaca anlatır mısınız, neler yaptınız?

 

 

 

 

 

Son bir yıl içinde art arda iki ilginç roman yazdınız. Tarihimizdeki yer almış figürlerin hayat hikâyelerini romanlaştırmayı tercih ediyorsunuz. Sizin açınızdan önemi nedir bu karakterlerin?

 

 

 

 

Şermin Hanım, Deli Tarla’nın ortaya çıkışı, içindeki öyküleri bir araya getirme maceranızla başlayalım isterim…

 

Kulis

Bir Rüya Gibi Dağılacak Olan Hokkabazlar Dünyasında Yaşıyoruz

ŞahaneBirKitap

Kaan Burak Şen, yavaştan genç yazar olarak anılmanın sonuna doğru geliyor; Mutlu Kemikler üçüncü kitabı… Kafası bir hayli tuhaf. Şimdilerde bir roman yazdığı da söyleniyor, fakat öncesinde belirtmekte fayda var: Mutlu Kemikler öykü derlemesi henüz çıktı, pek başka bir kitaba benzetilecek bir havası da yok bu kitabın.

Editörden

Tıp ve edebiyat ilişkisi, tıbbın insanla olan ilişkisi gibi tarih boyunca şekil değiştirmiş, her dönem yeni yaklaşımlarla genişlemiştir. Tıbbın tarihi, insan acılarının da tarihidir aslında. Edebiyatın içinde kapladığı yer, diğer bilim dallarından hep daha büyük olmuştur tıbbın.