Deleuze’ün 20 yıla yayılan “müzakere” yazılarından bir bölümü. Metinler, Deleuze’ün temel felsefesine ilgi duyanların ihtiyaç duyabileceği birer yardımcı okuma görevini üstlenebilir. Bu yüzeysel oldukları anlamına gelmiyor. Deleuze kendine has ve çetrefilli üslubunu bu metinlerde de ortaya koyuyor ve okuyucuya özgün bir felsefe metinleri seçkisi sunuyor.
Kitapta yer alan ilk bölüm, “Anti-Oidipus’tan Bin Yayla’ya” başlığını taşıyor. Bu bölümde, Deleuze’ün (Felix Guattari ile birlikte) yazdığı adı geçen kitaplar üzerine yazısını ve onunla yapılan söyleşiyi buluyoruz.
İkinci bölüm, “Sinemalar”dır. Bildiğimiz gibi Deleuze, sinema sanatı üzerine ayrıntılı bir teorik çalışma yapmış ve bunu iki ciltlik bir eser olarak yayımlamıştır. Bu bölümde, bu esere dair temel düşünceler serimlenmekte ve Godard sineması üzerine incelemeler—Godard sinemasında “ve”nin rolü vb.—ortaya konmaktadır.
“Michel Foucault” başlıklı üçüncü bölümde, Foucault’nun felsefesine dair Deleuze’ün R. Maggiori, D. Eribon ve C. Parnet ile yaptığı söyleşiler yer alıyor. Deleuze, bu bölümde, çağdaşı ve arkadaşı olan Foucault’nun felsefesini kendi felsefesine nasıl yakın bulduğunu ve onu temel eserleri üzerinden nasıl yorumladığını anlatıyor.
“Felsefe” başlığını taşıyan dördüncü bölüm; Deleuze’ün kendi döneminde felsefenin durumunu ve kendi felsefesini Leibniz’in felsefesi üzerinden ele aldığı kitabı, mülakatlar (C. Parnet, A. Dulaure, R. Bellour vd.) yoluyla tartışıyor.
Son olarak, Deleuze’ün, Spinoza üzerine R. Bensmaia’ya yazdığı mektup da bu bölümde. Beşinci ve son bölüm ise “Politikalar.” Diğer bölümlere göre daha kısa olan bu bölümde, Deleuze, denetim ve oluş kavramlarını inceleyip denetim toplumlarının nasıl ve niçin oluştuğu üzerine politik duruşunu ifade ediyor.
Yeni yorum gönder