Hepimiz etrafında toplanacağımız hikâyeler arıyoruz. Çünkü bir bakıma hikâye, hayatın zihinlerimizdeki anlamlandırılmış yansımasıdır. Dünyadaki varlığımızı konumlandırabilmek ve bir anlama ulaşabilmek için şeylerin mekân ve zamanda nelere bağlı, nelerle birlikte olduğunu bilmeye muhtacız. Arkaik insan için mit ve destanlar etkili bir deneyim aktarım aracı olmasının yanında anlamı kucaklamak için de vazgeçilmezdi. Bugün dahi hikâyeler gerek anlatıcısı gerekse muhatabı farkında olmasa bile bilinçdışımızı şekillendiren arketiplerden izler taşır. Tıpkı Claude Lévi-Strauss’un söylediği gibi “biz farkında olmasak da mitler içimizde düşünmeye devam eder” ve her yaratıcı yanlış okuma ile yeniden yazılır ve yorumlanırlar. Geçtiğimiz ay hem Netflix kitaplığına dâhil edilen hem de İthaki tarafından Türk okurun beğenisine sunulan Lanetli, kadim mitlerden beslenen eserlerden bir diğeri. Kendi dilinde 2019 yılında yayımlanan kitabın altında Sin City, 300, Batman: Kara Şövalye Dönüyor gibi çizgi romanlardan tanıdığımız Frank Miller ile The Cape’ten Tom Wheeler’ın imzası bulunuyor.

Lanetli iyi bilinen ve sıkça yeniden yorumlanan Kral Arthur Efsanesi ve Gölün Hanımı mitinin etrafında şekilleniyor. Açıkçası daha önce defalarca dinlediğimiz bir hikâye ile yeniden karşılaşmak fikri ilk etapta pek çekici gelmese de Lanetli’nin yer yer tedbirsizliğe varan cesaretiyle, aşina olduğumuz anlatının ciddi anlamda değiştiğini söyleyebiliriz. Öyle ki bir noktadan sonra, eserin bilinen figürleri kullanarak muhatabından peşin bir ilgi devşirme gayesinde olduğunu hissetmeniz mümkün. Elbette yeniden yorumlama olduğunu düşünerek belirli bir ön koşullanma ile yaklaştığınız eserin bu derece sert sürprizler barındırmasını hoş bulanlar olacaktır. Ancak hikâye boyunca ilerledikçe hem kurgu unsurları hem de olay örgüsü bağlamında Lanetli’nin pek çok başka eserden izler taşıdığını da belirtmek gerek. Bir tür kolaj hissi uyandıran kitap, daha önce sıkça kullanılan yorgun terkipleri -belki de sağlamcı bir tavırla- yeniden kullanmaktan çekinmemiş.