Raymond Chandler tümüyle işsizlikten giriştiği polisiye yazarlığında bu denli başarılı olacağını hesap edebilmiş midir? Bilemeyiz. Ama Raymond Chandler'ın polisiye edebiyatın büyük ustalarından biri olduğu bugün su götürmez bir gerçek. Şantajcılar Ateş Etmez adlı ilk polisiye öyküsünün Black Mask dergisinde yayınlanmasıyla polisiye yazarlığı kariyeri de başlayan Chandler Büyük Uyku, Elveda, Güzelim, Yüksek Pencere ve Playback gibi romanların yanı sıra birçok polisiye filme de imzasını attı. Kara film kuşağının da aranan senaristlerinden olan ünlü polisiyeci Raymond Chandler'ın polisiye edebiyata dair düşüncelerini derledik:

1. Hem asıl hadisenin hem de çözümün akla yatkın bir biçimde gerekçelendirilmesi gerekir.

2. Cinayetin de, keşfin de teknik açıdan kuvvetli olması gerekir.

3. Karakterler, durumlar ve atmosfer gerçekçi olmalıdır. Hikaye gerçek dünyada ve gerçek insanlar arasında geçmelidir.

4. Hikayenin gizeminden bağımsız olarak, bir öykü olarak değerinin olması gerekir. Yani soruşturmanın kendisi okumaya değer bir macera olmalıdır.

5. Zamanı geldiğince yapılan açıklama kolayca izah edilecek denli basit olmalıdır.

6. Hikaye makul düzeyde zeki okuru şaşırtmalıdır.

7. Çözüm ortaya çıktığında okura kaçınılmaz görünmelidir.

8. Her şeyi tek seferde yapmaya çalışmamak gerek. Havalı ve makul bir ortamda geçen bir hikayede şiddet dolu bir macera ya da tutkulu bir aşk hikayesi barınamaz.

9.Suçlu cezasını bir biçimde çekmelidir, bunun ille de kanun yoluyla olması gerekmez. Eğer dedektif düğümü çözmekte başarısız olursa hikaye çözümlenmemiş bir duygu yaratır ve ardında bir öfke bırakır.

10. Okura karşı dürüst olmak zaruridir.

Kaynak: The Whodunit: An Informal History of Detective Fiction