Dosya Arşivi
Dosya
Umberto Eco o çok nadir insanlardandı. İlgilendiği konuya yönelik müthiş tutkusu, araştırmacılığı, aradıklarının peşinde dolaştığı kentler, kütüphaneler; çok hızlı okuyabilme becerisi, mükemmel bir hafıza, dur durak bilmez bir enerjiyle üretim... Biyolojik olarak farklı bir canlı olduğu kesindi.
_0_30_0_1_2_0.JPG)
Réne Girard, insan bilincini felç eden gururu çözmüştü, der Dostoyevski için. Onu diğer edebiyatçılardan ayıran en önemli özelliklerinden biri buydu. Kimilerine göre ise karanlık kişiliği onu dahi yapıyordu. Oysa çağdaşı Turgenyev'e göre Dostoyevski, alçağın tekiydi, Freud ise arkasından "baba katili" diyordu.
Virginia Woolf’a göre en büyük romancıdır Dostoyevski, G. Moore için ise ucuz polisiye yazarı. Einstein için bütün düşünürlerden, Gauss’tan bile daha çok şey öğrendiği kişidir. D. H.
Bundan tam 30 yıl önce, 18 Şubat 1986'da ayrılmıştı aramızdan Tezer Özlü. Ama geride bıraktığı eserleriyle birlikte hep yanı başımızda. Tam da bugün için, İpekli Mendil öykü sözlüğünün yazarlarından Gülda Şahin, Özlü'nün eserlerinden yola çıkarak mini bir sözlük hazırladı. Bu vesileyle, Tezer Özlü'yü buradan bir kez daha anıyoruz.
1972’de piyasaya çıkan Pink Floyd albümü Obscured by Clouds’da yer alan “Childhood’s End” adlı şarkıyı David Gilmour, Arthur C. Clarke’ın aynı adlı romanından (Çocukluğun Sonu) esinlenerek yazmıştı.
Her okurun bir yazarı çok sevmek için son derece haklı ve bir o kadar özgün gerekçeleri vardır şüphesiz. Yola bu bilinçle, SabitFikir okurlarının edebiyatın öne çıkan yazarlarını neden sevdiklerine ilişkin bir tartışma başlatmak için çıktık. İlk soruyu da o yazar üzerine çalışmalar yapmış bir isme yönelttik. Öyleyse soruyoruz: Siz Raymond Carver'ı niçin okuyorsunuz?
Belki de bu köşenin ele aldığı ilk kitap olmalıydı Burcu Dündar’ın çalışması. Ama Can Yayınları’nın “minikitaplar”ı, hem güncel oluşlarıyla hem de dikkatleri üzerlerine çeken tsarımlarıyla buna izin vermemişti geçen ay!
Bir kitabı "hareketlendirmek" için ne yapabiliriz? E-kitap formatı... Aplikasyon... Aklımıza ilk olarak teknolojik bir dokunuş geliyor ister istemez ama yaratıcılığın sınırları bu kadar dar değil elbette. İşte Virgilio Villoresi ile Virginia Mori'nin "projesi" bunun en yeni örneklerinden... Aslında, hiç de yabancısı olmadığımız bir yöntem kullanmışlar.
2016’nın bir adı da "Shakespeare 400" olacak. Ozanın ölümünün 400. yılı anmaları da bir edebiyat olayına mı, yoksa turistik bir kültür pazarlamasına mı dönüşecek göreceğiz. Shakespeare acaba güncellenebilecek mi?
