Üye Eleştirileri Arşivi
Üye Eleştirileri
Gecikmiş bir tanışma oldu bizimkisi. Ama bazı kişiler vardır, aslında hep tanıyorsunuzdur onu. Yalnızca karşılaşmamışsınızdır. Görüp konuşunca zaten tanıdığınızı, içinizde yaşattığınızı anlarsınız birdenbire, nasıl olduğunu anlamadan.
Marc Levy'nin "Keşke Gerçek Olsa" kitabını keyifle okuduysanız eğer, siz de "Sizi Tekrar Görmek" için geri döneceksiniz. Bu roman, aylarca liste başında kalan ve tüm dünyada milyonlarca satan "Keşke Gerçek Olsa"nın devamı niteliğinde...
Her ne kadar kitabı okurken, kimi zaman "tesadüfün bu kadarı..." diyecek olsanız da sonraki sayfayı merakla bekleyeceksiniz!
"Tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır" diyor Bay C. Haklı. Kendisi de gerçek sevgiyi yaşayacağı, beraber düşüneceği, duyabileceği birini aramaya tutunuyor. İhtimalleri biliyor. Zaten Bayan B. ile karşılaşsa öykünün orada biteceğini söylüyor. Hep arıyor. Bize bu karşılaşamamanın umutsuz karamsarlığını yaşatıyor. Hayatlarımızdaki ihtimal hesaplarına giriyor. Tutamaklarımızı sarsıyor.
Bu ay okuduklarım arasında 2000'li yılların en çok kazanan üçüncü yazarı Dan Brown'ın Kayıp Sembol'ü de vardı. Dan Brown'ın geniş kitlelere hitap eden daha çok dini, mistik, sanat, gizem temalarını içeren macera romanları yazdığından bahsetmeme gerek yok herhalde. Kayıp Sembol benim ilk Dan Brown'ımdı, sonrası gelir mi? Sanmıyorum.
Foer, Amerikan edebiyatının yeni yıldızı. Ama bu ilgiyi ve övgüyü gerçekten hak ediyor. Yüksek bir hayalgücüyle ve acılı dolu bir mizahla yazıyor. Bu kadar deneysel yazıp, bu kadar çok okunması da, Amerika'daki okur profilinin bizdekinden çok farklı olduğunu ortaya koyuyor.
17 yaşındayken yazdığı;
"yurdunu sevmeliymiş insan
öyle diyor babam
benim yurdum
ikiye bölünmüş ortasından
hangi yarısını
sevmeli insan."
"Diktatörlüğümüzü kurmamız için ne yapmamız gerekiyor?"
Bu soru Hitler'e yazıların mektupların birinden alıntı. Alman halkının Hitler'in diktatörlüğünü kabul edecek bir noktaya kadar sürüklenişinin canlı belgesi adeta. İş işten geçtiğinde, her şeyi anladıklarında "eyvah" demeleri işe yaramıyor, kendi elleriyle sonlarını hazırlıyorlar deyim yerindeyse.
Kitabın ilk sayfalarından kendinizi en kötü sona hazırladığınız için kitap boyunca olan hiçbir olay sizi şaşırtmıyor...
Bazı romanların kapağını kapattığınızda içinize bir hüzün yayılır. Kısa bir süre gözünüze her şey boş ve anlamsız görünür. Ama daha sonra bu kasvet dağılıp, yerini basitliğe ve dinginliğe bırakır. Bu duyguları ancak özel romanlar yaşatır. İşte Richard Yates bu özel romanların özel yazarıdır.
Yazarın bu yapıtında okumaya başlar başlamaz "İmparator" adlı romanından farklı bir söylem geliştirdiği fark ediliyor. İmparator'daki o paraya tapan-çok iyi yansıttığı- atmosferden tamamen uzak, doğaya inmiş, ince ince betimlemeler, dağ hayatı, göçebe hayatı üzerine güzellemelerle okuyucuyu farklı bir yönden sarmalamış.
